Écht het verschil maken
Met een studie achtergrond in internationale ontwikkeling gaat Lucia nu in de praktijk van start binnen de Mijn Gemeente Dichtbij. Met haar drijfkracht om andere mensen te helpen, staat ze elke dag klaar om Oekraïense vluchtelingen op te vangen en hulp te bieden waar nodig. Maar eerst even een paar stappen terug in dit verhaal: hoe is Lucia hier terecht gekomen?
Welke achtergrond heeft Lucia?
Lucia heeft aan de Wageningen Universiteit International Development gestudeerd, maar ze wist nog niet echt wat ze hierna wilde gaan doen. Dus met haar diploma op zak ging ze afgelopen zomer eerst een maand ertussenuit naar Spanje voor een taalcursus: “hier ontmoette ik een klasgenoot uit Oekraïne. De situatie van de oorlog voelde toen opeens heel dichtbij. We spraken samen veel over wat er allemaal gebeurden en in Valencia waren er geregeld protesten op straat tegen de oorlog. Ik was toen nog niet bezig met solliciteren maar ik besefte me dat dit mijn ambitie was waar ik me voor wilde gaan inzetten.”
Tijd voor het Newpublic
“Nadat ik terug was uit Spanje was het dan echt tijd om te gaan solliciteren. Ik ging opzoek naar een traineeship omdat ik op deze manier in het werkgebied verschillende functies kan uitproberen en mezelf tegelijkertijd kan ontwikkelen. Pas tijdens deze zoektocht kwam ik erachter dat de meeste traineeships bij gemeenten plaatsvinden. Al was de gemeente niet persé mijn hoofddoel, ik realiseerde me dat ik bij de gemeente kan werken aan maatschappelijke problemen, waar mijn ambitie ligt”
Lucia kwam bij Newpublic terecht en toen de functie Locatie manager vluchtelingen bij de Mijn Gemeente Dichtbij vrijkwam, mocht ze een week later op gesprek komen en niet veel later kon ze aan de slag op haar allereerste opdracht.
Hoe ziet deze opdracht eruit?
“Momenteel ben ik al vier maanden bezig op deze opdracht en geen enkele dag is hetzelfde! Toen ik startte was de opvang locatie alleen nog maar lege gebouwen die volledig bewoond moesten worden in een korte tijd. Vanaf toen ben ik een echte regeltante geworden, maar het leuke is dat de dagen voorbij vliegen en ik meteen resultaat zie. Taken lopen uiteen van een tandarts afspraak regelen tot uitzoeken of een stel kan trouwen of dat iemand weer terug naar huis in Oekraïne kan. Het is zo mooi dat ik ervoor kan zorgen dat iedereen een kans kan krijgen.”
Hoe bevalt het werken bij de gemeente tot nu toe?
“Ik leer zoveel elke dag! Sommige vooroordelen kloppen wel. Soms denk ik met mijn Rotterdamse directheid, waarom zo moeilijk als het ook makkelijk kan. Maar daarom ben ik natuurlijk hier als trainee, om ertegen in te gaan als ik denk dat iets ook anders kan. Verder is het heel interessant om de gemeente te leren begrijpen vanuit de binnenkant. Ze houdt zich met zoveel dingen bezig en ik moet zelf ook nog zoveel leren.”
Wat is jou het meest bijgebleven van afgelopen periode
“Ik kreeg laatst een kaartje en chocolade uit Oekraïne als blijk van dankbaarheid. Het was zo ontzettend mooi om te zien dat wat ik doe echt gewaardeerd wordt! Soms voel ik me nog zo jong en dan moet ik hulp bieden aan volwassenen met grote problemen. Dan is het zo mooi om te zien dat ik wordt gerespecteerd. Daarbij merk ik echt dat ik al zo snel ben ontwikkeld de afgelopen vier maanden.”
Naast je opdracht ben je natuurlijk ook op de Newpublic Homebase te vinden voor de opleidingsdagen met jouw groep. Hoe is dat?
“Dit klinkt misschien vreemd, maar het is net een beetje ‘middelbare school vibes’. Heel fijn om samen te zijn met mensen die ook net zijn begonnen met werken en waar je ook leuke dingen mee samen kan doen. Je kan zoveel met elkaar delen: de ervaring van student naar het werkleven, of als je juist net een slechte dag hebt gehad. Daarbij heb ik twee collega’s die ook het traineeship bij Newpublic volgen. Niemand anders begrijpt echt wat ik bedoel, en met deze twee kan ik alles delen. Zoals bijvoorbeeld de eerste dag. Die was zo heftig. Ouders met kleine kinderen, eenzame mensen. Dat voelde zo verdrietig en ik stap daarna zo weer in mijn auto naar huis terwijl zij in een vreemd land zitten zonder thuis. Door er met anderen over te praten kan ik het juist waarderen dat deze mensen de kans krijgen om hier hun leven weer op te pakken.