De Omgevingswet: “Food for Pioneers”
Op het gebied van de fysieke leefomgeving is een transitie gaande; de Omgevingswet. Het idee achter de Omgevingswet is: één wet die alle wetten voor ruimte, wonen, infrastructuur, milieu, natuur en water, kortom de leefomgeving, bundelt en moderniseert. Naar verwachting treedt deze op 1 januari 2021 in werking. Een wetswijzing die wordt gekenschetst als de grootste sinds de invoering van de Grondwet. De wet brengt dus grote veranderingen op vele fronten met zich mee.
Net zo als de fysieke leefomgeving, maak ik zelf ook een flinke verandering door. Oké, misschien wordt deze verandering niet genoemd als grootste verandering sinds tijden, maar wel een hele belangrijke in mijn leven. Ik ben begonnen als Newpublic-trainee bij de Omgevingsdienst Flevoland Gooi en Vechtstreek, waar ik een rol vervul in het implementatieproces rondom de Omgevingswet. Daarom heb ik mij ondergedompeld in het traineeship en de Omgevingswet. Hierdoor begon er iets te dagen; de verandering is niet de enige overeenkomst tussen mijn rol als trainee en de Omgevingswet.
De belangrijkste overeenkomst tussen de Omgevingswet en “trainee zijn” is in mijn ogen: pionierschap.
De eerste parallel vond ik in de kern van de opgave van de wet; het beschermen en benutten van de publieke fysieke ruimte. Waarbij de wetgever inspeelt op het verlangen naar het nieuwe politieke bewustzijn van de burgers. Dit doet een beroep op vrijheid en verantwoordelijkheid in een breed en divers speelveld van overheden, belanghebbenden en initiatiefnemers. De belangen lopen daarbij soms best fors uiteen. Het beschermen en benutten speelt bij mij ook in het traineeship een rol. Het benutten van mijn kwaliteiten, waar mogelijk ook nieuwe ontwikkelen, maar mezelf zeker ook beschermen tegen te hard van stapel lopen en het leren ‘nee’ zeggen.
Daarnaast is de implementatie van de Omgevingswet een traject van uitproberen, vallen en opstaan en een stapsgewijze benadering. Steeds wordt er gezegd dat fouten maken en hiervan leren erbij horen, en inderdaad: af en toe gaat er iets niet zoals je hoopt. In de omgevingswet gaat het over een praktijkproef die minder oplevert, een participatietraject niet de meerwaarde heeft die was verwacht, de behandeling van wetgeving in de Eerste en Tweede kamer kost meer tijd, of een belangrijke standaard voor het Digitale Stelsel is nog niet af. Ook in mijn traineeship ervaar ik dit; mij verspreken tijdens die ene belangrijke presentatie, net niet de goede insteek bij een analysedocument en een overleg dat niet opbrengt wat ik hoop. Beide processen vragen dus om nieuwe dingen aan te pakken en durven fouten te maken.
De belangrijkste overeenkomst tussen de Omgevingswet en “trainee zijn” is in mijn ogen: pionierschap. Waar durf en doorzettingsvermogen beloond worden en ontdekken van nieuwe terreinen en kwaliteiten nodig zijn om verder te komen. Hopelijk zullen in 2021 de overheidsinstellingen, burgers en belanghebbenden net zo tevreden zijn met alle veranderingen die de Omgevingswet teweeg heeft gebracht, als ik met de veranderingen in mijn persoonlijke ontwikkeling door het doen van dit traineeship.
Blog – Else Gerritse – Newpublic