Van meedenker naar waardevolle bijdrager

“Ze zochten een senior op het gebied van verkeer, maar die was lastig te vinden. En aangezien ze bij gemeente Waddinxveen al lang werken met trainees van Newpublic, dachten ze: misschien moeten we iemand zelf opleiden. En dat werd ik dus.”

Wat is jouw rol?

“Op het gebied van mobiliteit houd ik me vooral bezig met strategische en politieke vraagstukken. Daarnaast neem ik deel aan meerdere regionale samenwerkingsverbanden. Bijvoorbeeld een provinciale projectgroep die zich bezighoudt met de ontwikkeling van de regionale infrastructuur, zoals een snelweg. In de gesprekken met andere gemeenten, belangengroepen of in de gemeenteraad schuif ik aan om de wethouder te adviseren.

En waar adviseer je dan zoal over?

“Vanuit verschillende terreinen is er druk op verkeer, bijvoorbeeld de omgevingswet of duurzaamheid. Zo moet er een groot parkeeronderzoek komen om te bepalen waar nieuwe parkeerplaatsen en laadpalen moeten komen. Dat is lastig want omdat die palen normale parkeerruimte kosten, dus zijn ze moeilijk in te passen. Daar moet beleid op gemaakt worden.”

Hoe pak je zoiets aan zonder inhoudelijk kennis?

“Aan de ene kant is de stap van duurzaamheid naar mobiliteit niet heel logisch, maar de inhoud maakt mij niet zoveel uit. De uitdaging zit voor mij veel meer in het oplossen van een complexe puzzel. Daarnaast werk ik met twee collega’s die verkeerskunde hebben gedaan en mij inhoudelijk bijstaan.

Het eerste wat ik heb gedaan is een wekelijks overleg inplannen. Daarin kan ik vragen stellen en houden we elkaar op de hoogte. Als het gaat om mobiliteit heb ik hun ondersteuning echt nodig. Als het meer strategisch wordt, is de juiste opleiding minder relevant. Dan gaat het meer om communicatie en politiek. Mobiliteit is ook veel logisch denken.”

Was het niet lastig in het begin?

“Het was wel even taai, ja. Ze zochten eigenlijk een senior en de afgelopen jaren hadden meerdere mensen die functie vervuld, waardoor er allerlei overdrachtsproblemen waren. Ik moest puinruimen en overzicht zien te krijgen.

“Ik moest puin ruimen en overzicht zien te krijgen.”

Wat verantwoordelijkheid betreft, was het contrast met de vorige opdracht groot. In die rol was ik meer ondersteunend, nu ben ik degene die de kar trekt. Maar ik merk wel dat die verantwoordelijkheid mij energie geeft om een tandje bij te zetten. Als iets lukt geeft dat wel een kick. Inmiddels heb ik mijn weg gevonden en houd ik volgens mij de tent goed draaiende.”

Welke ontwikkeling zie je bij jezelf?

“Naast het nemen van eigen verantwoordelijkheid denk ik dat ik me heb ontwikkeld van meedenker naar waardevolle bijdrager. Ik heb ook geleerd kritisch te zijn op de ander. Je hebt vaak te maken met heel mondige mensen. Dan moet je goed kijken naar wat je verplichtingen zijn als gemeente en hoe ver je wilt gaan.

Wat voor pionier ben jij?

“Ik ben denk ik het meest een ontdekker. Omdat ik graag wil weten hoe iets zit en andere vragen stel. Als ik bijvoorbeeld vraag waarom we iets zo doen en als antwoord krijg ‘omdat we dat nou eenmaal zo doen”, dan schroom ik niet daar iets van te zeggen en door te vragen. Ik vind het ook belangrijk om mezelf uit te dagen en verder te ontwikkelen. Vandaar dat ik meerdere opdrachten wilde doen. Dan ontdek je wat je leuk vindt.”

Welk succes heb je geboekt met pionieren?

“Een leuk voorbeeld is wel het parkeren voor vrachtwagens dat hier binnen de bebouwde kom verboden is. Om parkeerplaats te bieden huurden we tot voor kort ruimte van een bedrijf. Dat liep af en er moest snel iets anders komen. Toen ben ik eerst gaan kijken of dat echt nodig was, of de gemeente verplicht was om dat te faciliteren. Dat bleek niet zo te zijn. Er was namelijk een plek in ontwikkeling en zodra die gereed zou zijn, kon de gemeente zich terugtrekken. Alleen, het zou nog anderhalf jaar duren voordat die parkeerplaats gereed zou zijn. Toen heb ik als tussenoplossing voorgesteld om met een partij die ruimte bood een overeenkomst te sluiten voor twee jaar. Daarmee konden we bovendien een aanbestedingstraject voorkomen en zaten we niet met vergunningen. Dat zou maanden duren terwijl de tijd drong. Kortom, je hoeft dus niet altijd op de oude voet verder.”